Het afscheid en de eerste dagen

Op 3 november stond ik dan op Schiphol afscheid te nemen van mn ouders, broertje en vriendje. Dat ik het zo moeilijk zou vinden had ik niet verwacht. De tranen rolden over mijn wangen en ze bleven maar rollen. Het enige wat waar ik aan kon denken was "Wat doe ik in godsnaam mezelf aan?", "Kan ik nog terug?" en Iyor zat maar naast me met een stalen gezicht, nog niet beseffen waar ze aan begint. Ook tijdens de vlucht naar Hong Kong kon ik de traantjes niet tegenhouden. Als ik een film aan het kijken was, ging het wel, maar zodra de film afgelopen was, ging ik weer. Eenmaal op Hong Kong aangekomen heb ik met moeders en Jordy kunnen bellen. Zij kregen het voor elkaar dat mn tranen opdroogden en ik weer zin kreeg in de reis.

Na 13 uur wachten op Hong Kong, konden we eindelijk weer verder richting Cairns. In de tussentijd hebben we wel even geslapen op 1 van de vele leren stoelen op het vliegveld, want we hadden gewoon een nacht overgeslagen. De vlucht naar Cairns duurde nog eens 7 uur en ook toen hebben we een nacht slaap overgeslagen, want we kwamen om 07.00 uur 's ochtends aan. Hierdoor waren we bij aankomst bij onze hostel zo moe dat we de rest van de dag hebben geslapen.

Zoals velen van jullie wel weten ben ik nogal gehecht aan luxe. Niet zo zeer super luxe, maar gewoon een lekkere douche, schone keuken, beetje privacy... Nou dat kon ik hier wel vergeten. Genoeg vage/alternatieve backpackers om ons heen en het is niet altijd even schoon. De eerste 2 dagen hebben we weinig kunnen doen. We waren nog steeds erg moe van de reis en de benauwdheid hielp daar ook niet bij. Gelukkig waren we op dag drie in staat om erop uit te trekken. We zijn vroeg opgestaan en naar de botanische tuinen gegaan waar veel bijzondere planten en bloemen staan die de aboriginals al jaren gebruiken om te overleven. Tijdens de wandeling liepen de straaltjes al aardig over mn rug dus ik was blij dat we op de terugweg een openbaar zwembad tegenkwamen waar we even in konden plonsen, daar waren we inmiddels wel aan toe. 's Avonds zijn we naar de Esplanade geweest. Dit is een boulevard aan het strand waar veel te doen is voor jong en oud. Veel mensen waren daar aan het bbq'en en er is daar een Lagoon waar iedereen in mag zwemmen. De Lagoon kijkt uit over de zee, zodat het toch een beetje lijkt of je aan het strand ligt, want zwemmen in de zee wordt ten strengste afgeraden. Dit komt door het kwallen seizoen en het eventueel verliezen van ledematen door krokodillen.

Momenteel gaat het dus goed met mij en krijg ik steeds meer zin in de reis. So far mis ik de pindakaas nog niet. We zijn nog 1 dag in Cairns en daarna pakken we de bus richting Townsville waar we hopelijk met koala's mogen kroelen :).